Moeder – Dochter Rituelen
Een vrouwencirkel van Moeders en Dochters (lagere school leeftijd) om de bond tussen hen te verstevigen en om moeders te inspireren om hun dochters in te wijden in de geheimen van het Vrouw-Zijn.
Veel meisjes worden tegenwoordig vooral door één vrouw, hun moeder, opgevoed. Met een beetje geluk zijn er nog meer vrouwen in hun leven die hier en daar wat voor haar zorgen: grootmoeders, tantes, peettantes, buurvrouwen, de moeders van vriend(innet)jes, vriendinnen van de moeder, een lerares; vrouwen die allemaal weer een nèt àndere kijk op het leven hebben. Maar zelfs dan horen veel meisjes vrouwen zelden spreken over hun werkelijke dromen, hun passies, hun intuitie, hun relaties en hun vrouwenlichamen.
Laten we onze meisjes leren aanvoelen wat belangrijk voor hen is, laten we hen leren dat ze zelf mogen ontdekken waar ze van houden, laten we ze leren om zichzelf goed genoeg – wat zeg ik? prachtig! – te vinden. Laten we ze leren om naar hun eigen lichaam te luisteren, laten we hun leren om de wijsheid van hun lichamen gaan eren en vieren, dat ze leren begrijpen hoe hun maancyclus betrekking heeft op hun gezondheid – fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel. Laten we hen bewust leren om stapje voor stapje ouder te worden en hen ondersteunen en begeleiden op hun reis naar vrouwelijkheid.
Deze vrouwencirkel is een plek om ervaringen te delen, verlangens uit te spreken, vragen te stellen en elkaar te ondersteunen.
Jonge dochters
In de eerste jaren van het leven van je dochter is ze echt nog een deel van jou en leert ze onbewust wat het inhoudt om vrouw te zijn, door jou als moeder te voelen en na te doen. De beste manier om je dochter te leren om goed voor zichzelf te zorgen is niet alleen door goed voor háár te zorgen, maar ook door te laten zien en voelen dat je ook goed voor jezelf zorgt. Maak elke dag 5 min. tijd om even echt met haar te zijn. Náást al die uren die je toch al aan haar besteedt, 5 min. niks anders doen dan bij haar zitten en naar haar kijken, écht naar haar kijken en haar in je opnemen: haar ogen, haar haar, de manier waarop ze beweegt en praat. Neem haar glimlachend in je op. En maak elke dag óók 5 min. de tijd voor jezelf. Jou alleen. Zit stil, luister naar het geluid van je eigen adem, niks meer dan dat. Voor 5 min. Vraag jezelf af wat je voor jezelf zou kunnen doen om jezelf te voeden, vandaag.
Pre-tieners
In haar pre-tiener jaren, de jaren voor ze ongesteld wordt, is je dochter opeens geen klein meisje meer. Ze lijkt niets liever te willen dan volwassen worden (of heeft er juist angst voor), de invloed van vriendinnetjes wordt groter en ze is minder vaak in je buurt. Maak bewust tijd voor jou en je dochter: bijvoorbeeld een keer per maand een paar uur samen. Tijd om samen iets te doen wat jullie beiden leuk vinden en samen te praten en te lachen. Het belangrijkste is dat je dochter kan rekenen op deze Mama-Dochter tijd, wat een basis kan vormen voor je relatie met je dochter als ze in de puberteit komt. De puberteit is een magische tijd voor meisjes, waarin haar lichaam en hormonen allerlei veranderingen doormaken in het proces naar Vrouw-Zijn, waar je haar goed op kunt voorbereiden. Als je dochter maandelijks gaat bloeden, dan is het mooi om de maandelijkse tijd die jullie samen doorbrengen te verschuiven naar de week van haar menstruatie. Geef haar de gelegenheid om te praten, huilen, rusten met jou support.
Tieners
Als je dochter echt een tiener wordt lijkt alles zich ’te snel’ te ontwikkelen. Je vindt dat ze zich te veel aantrekt van de mening van haar vriendinnen en je wil haar je eigen pijn en frustratie uit die tienerjaren besparen. Je voelt dat er iets is, maar je weet niet wat… Alles lijkt zo nauw te luisteren. Support haar in zichzelf te mogen zijn en ondersteun haar in het vinden van haar eigen weg. Blijf zorgvuldig in de maandelijkse Samen-Tijd, laat haar voelen dat ze op je kan rekenen. no matter what. Ontzeg haar dit nooit om haar te straffen voor slecht gedrag. Doe het ook als het lastig is tussen jullie, hoe het emotionele klimaat ook is. Doe het juist als je voelt dat ze het niet verdient en het het laatste is wat je zou willen, doe het ook als jullie al heel veel samen gedaan hebben die maand, doe het juist als het leven zo druk is dat het onmogelijk lijkt om dit in de agenda gepland te krijgen. Ga iets speciaals doen of ga samen je nagels lakken, vertel haar alles wat je in haar bewondert. Deel je eigen tienerdromen met haar, deel over jouw moeder en over jouw passies in dit leven. En vooral: luister naar haar. Luister zonder oordeel en zonder haar te willen sturen. Luister.
Rite van de baarmoeder
Als je zelf de rite van de baarmoeder (Womb Healing Ritual) hebt ontvangen, kun je deze doorgeven. Ook (juist!) aan je dochter. Als meisjes de rite ontvangen voordat ze gaan bloeden, kunnen ze bloemen offeren bij volle maan, in plaats van hun bloed aan de aarde. Ze kunnen zingen, dansen en zelf een tekst verzinnen, gebaseerd op: “I release my fear so I may embrace freedom and I release my pain so I may embrace joy.” Alles wat gezegd wil worden kan toegevoegd worden.
Dank je voor het creëren van een sacred space waarin dit mocht plaatsvinden. Diepe buiging voor jou Yama Voorhorst en alle medemoeders en vooral de dochters. Het was mooi, ontroerend, ontwapenend en ontspannen.
Dankbaar voor deze dag… ruimte voor plezier, kwetsbaarheid, openheid, lef, liefde en verbinding!!! Julia vroeg net of er wéér een moeder-dochter dag komt! Ze zei ‘Weet je wat ik zo leuk vind aan Yama? Bij haar kan je voelen dat je haar gewoon kan knuffelen, ook als je haar nog maar net kent!’
Oh lieve Yama, love you Aimy begon te vertellen in de auto wat ze had beleefd. Dat ze merkte hoe sterk hoofdstemmen zijn, lastig om dingen echt binnen te laten. Gister tijdens haar verjaardag heeft ze haar eigen ceremonie begeleid, ze had op een briefje geschreven wat ze dacht nooit te kunnen: De leider zijn, Mooi zijn, Zingen, Lief zijn, En een eenhoorn worden. Ze was intens diep geraakt dat bij de Love Shower ze precies die woorden mocht ontvangen van moeders/vrouwen en jonge vrouwen/Sisters. Ze mocht ontvangen een goeie leider te zijn, mooi te zijn, mooie klanken te maken en lief? Het samen zijn op deze manier, het samen staan als vrouwen en als moeders, bood zo’n krachtige fundering voor deze jonge vrouwen, wauw! Dankbaar!! Aimy vertelde ze dat ze nog nooit zo heeft gevoeld hoe het is diep in je lichaam te voelen. Op de heenweg vertelde ze mij dat ze het eng vind openbaar te zingen, thuisgekomen na het eten is ze de straat op gegaan, weer terug deelde ze dat ze hardop zingend over straat had gelopen en mensen haar hebben gehoord! Wauw!!! Wat ben ik onder de indruk door wie zij is en wat ze neerzet! Ze heeft zo een mooie imprint meegekregen door Yama te mogen assisteren met klank, het lef om te vragen hoe anderen de klanken hadden ervaren. En daarna nog een sound-healing demo geven, waarbij ze vroeg om een proefkonijn en ze schrok van de enthousiaste vingers in de lucht van bijna iedereen daar… ze is er nu nog door weggeblazen. Dankbaar, zo intens dankbaar!! Bij thuiskomst zei haar broer direct hoe anders Aimy zich gedroeg en uitstraalde, magisch.
Het was zeer ontroerend om getuige te mogen zijn van al die Moeder-Dochter Liefde en de intieme verhalen van meiden (tussen 7 en 10 jaar) en hun moeders. De dochters en moeders hebben elkaar voorgesteld en mochten daar iets geks bij verzinnen wat helemaal niet waar was; ze hebben gedeeld waarin ze op elkaar lijken of juist enorm verschillen; ze hebben elkaar letterlijk uit de knoop gehaald en blind door (nee, niet òm!) de tuin geleid; we hebben gedanst, gesmudged, handstanden geoefend, gemediteerd, alle alternatieve woorden voor ‘yoni’ uitgewisseld en uiteindelijk hebben we die meiden eens even goed de waarheid gezegd! Namelijk dat ze prachtig mooi en precies goed zijn zoals ze zijn, dat ze àlles mogen vragen en dat ze het zelf van binnen het allerbeste aanvoelen. De meiden hebben op hun beurt hun eigen moeders én de andere moeders verteld waar ze dankbaar voor zijn en wat ze voor moois in hen zagen, en sommigen hebben zelfs nog van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook iemand die niet aanwezig was iets te vertellen wat belangrijk voelde om eens hardop uit te spreken (variërend van “Ik pik het niet langer” tot “Dankjewel dat je in mijn leven bent!”).
Een diepe buiging voor de vrouwen, jong, oud, met en zonder dochters, die vandaag aanwezig waren om inspiratie en verhalen uit te wisselen en de jonge meiden wat moois mee te geven om hun leven op voort te bouwen.